Audiogram, czyli wynik audiometrii tonalnej przedstawia próg słyszenia. Wynik audiometrii przedstawia się za pomocą wykresu. Na wykresie, czerwonym kolorem zaznacza się krzywą słyszenia ucha prawego, a niebieskim ucha lewego. Linia ciągła przedstawia próg słyszenia dla przewodnictwa powietrznego, które badane jest dużymi słuchawkami nausznymi. Linia przerywana zaś oznacza przewodnictwo kostne, które badane jest przetwornikiem kostnym – słuchawką umieszczaną za uchem, na wyrostku sutkowatym.
Natężenie dźwięku, czyli jego głośność umieszczone są po lewej stronie audiogramu. Im niżej na audiogramie znajduje się krzywa słyszenia, tym głośniejsze muszą być dźwięki, abyśmy mogli je usłyszeć. Oznacza to, że mamy głębszy niedosłuch. Jednostką mierzenia głośności jest decybel (dB). Na dole audiogramu umieszczone są częstotliwości dźwięków. Częstotliwość dźwięku charakteryzuje jego ton, czyli wysokość i barwę. Rozróżniamy tony (częstotliwości) niskie, średnie i wysokie. Odpowiadają one dźwiękom niskim – buczącym czy wysokim – piszczącym. Jednostką miary częstotliwości jest herc (Hz).
© 2020 Gogler